De uit het Engels afkomstige term grooming (spreek uit: groeming) betekent letterlijk iets of iemand verzorgen, bewerken of onderhouden. De strafrechtelijke betekenis die er in Nederland aan wordt gegeven is echter stukken minder neutraal; grooming betreft in dit geval het benaderen van kinderen jonger dan 16 jaar met als doel deze uiteindelijk te bewegen tot een seksuele handeling. Het delict lijkt in die zin veel op het ouderwetse kinderlokking, met als verschil dat grooming via digitale kanalen plaatsvindt en niet in de buitenlucht. Grooming is een relatief nieuw fenomeen, pas in 1 januari 2010 ontstond een wettelijk verbod op deze gedraging. Sindsdien volgden vele aanklachten, die lang niet allemaal tot een veroordeling leidden. Dat komt omdat grooming in de praktijk vaak lastig te bewijzen valt. De juridisch specialisten van de Zedendelict Advocaat zien er op toe dat al het bewijsmateriaal voldoet aan de wettelijke vereisten en er geen overhaaste conclusies worden getrokken. Wanneer u het formulier op deze site vult met uw contactgegevens, belt een van onze ervaren raadsmannen en -vrouwen u vaak dezelfde dag nog voor een kosteloos kennismakingsgesprek.
Contents
Wat is grooming precies?
Grooming is een moderne variant van kinderlokking, in het leven geroepen om minderjarigen die het internet op gaan te beschermen tegen pedofielen en anderen die misbruik van hen willen maken. Volgens artikel 248e Wetboek van Strafrecht is er sprake van grooming wanneer een volwassen persoon via digitale kanalen (e-mail, social media, chatdiensten) in contact treedt met een kind waarvan hij/zij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat deze jonger is dan 16 jaar, om uiteindelijk aan te sturen op een ontmoeting met het oogmerk om ontuchtige handelingen te plegen of beeldmateriaal te vervaardigen van een seksuele handeling waarbij de minderjarige betrokken is. Om dit te kunnen bewerkstelligen probeert de volwassene gedurende een bepaalde periode het vertrouwen van de minderjarige in kwestie te winnen door deze complimenten te geven, een luisterend oor te bieden en/of te helpen met bepaalde problemen. De dader verzorgt en bewerkt het slachtoffer als het ware; vandaar de term grooming.
Grooming is er dus uiteindelijk op gericht een ontmoeting te arrangeren met de minderjarige, zodat er een ontuchtige handeling plaats kan vinden. Het is in dit geval niet belangrijk of de persoon die het contact heeft gelegd zelf deel wil nemen aan de ontuchtige handeling, of dat deze een ontuchtige handeling waarbij het kind betrokken is vast wil leggen op beeld. Om die reden hoeft het dan ook niet specifiek te komen tot een fysieke ontmoeting; ook wanneer de minderjarige bijvoorbeeld wordt verleid om voor een webcam uit de kleren te gaan geldt dit als een (virtuele) ontmoeting.
Grooming strafmaat
Alhoewel grooming dus vaak een proces van weken, maanden of zelfs jaren omvat, ontstaat strafbaarheid pas zodra de verdachte de plannen voor het maken van een afspraak concretiseert. Met andere woorden: iemand is pas strafbaar wegens grooming wanneer hij/zij na het voortraject een voorstel doet tot een ontmoeting en vervolgens enige handeling onderneemt die er op wijst dat hij/zij van zins is de ontmoeting daadwerkelijk te verwezenlijken. Dit laatste noemt men in juridisch jargon ook wel een uitvoeringshandeling. Acht de rechter het voorstel én de uitvoeringshandeling bewezen, dan kan de veroordeelde maximaal een gevangenisstraf van 2 jaar of een geldboete van de 4e categorie tegemoet zien.
Belangrijk is uiteraard dat de ontmoeting een seksuele lading kent; de afspraak moet er duidelijk op gericht zijn seksuele handelingen te verrichten met of door de minderjarige. Voor strafvervolging is het echter niet noodzakelijk dat het ook daadwerkelijk tot deze handelingen komt. De intentie is in dit geval voldoende. Komt het wel tot seksuele handelingen, dan is er naast grooming tevens sprake van andere delicten (denk aan aanranding, verkrachting, seks met minderjarigen en/of betrokkenheid bij kinderporno) en zal de strafmaat zwaarder uitvallen.
Vaak moeilijk te bewijzen
Sinds grooming op 1 januari 2010 strafbaar is gesteld, zijn er vele verdachten van deze gedraging voor de rechter verschenen. In de praktijk blijkt echter dat het vergrijp vaak moeilijk te bewijzen valt. Dit heeft te maken met het feit dat het contact tussen de volwassene en de minderjarige op zichzelf niet strafbaar is, zelfs niet wanneer de gesprekken een seksueel karakter hebben. Om te kunnen komen tot een veroordeling dient voldaan te zijn aan een aantal voorwaarden, waarvan de aantoonbaarheid in sommige gevallen een complexe kwestie kan zijn.
Om te beginnen dient natuurlijk vastgesteld te worden dat de volwassene en de minderjarige überhaupt via een bepaalde digitale communicatiedienst contact hebben gehad. Dikwijls is dit nog relatief eenvoudig te bewijzen door middel van chatlogs, prints en schermafbeeldingen waaruit het contact blijkt. Via deze bewijsstukken probeert een rechter tevens vast te stellen of er sprake is van het oogmerk om ontuchtige handelingen met het kind te plegen of seksueel getint beeldmateriaal te vervaardigen waarin de minderjarige centraal staat.
Ingewikkelder wordt het al wanneer bewezen dient te worden dat de verdachte wist of redelijkerwijs had moeten vermoeden dat zijn/haar gesprekspartner de leeftijd van 16 jaar nog niet had bereikt. Net zoals volwassenen zich immers op internet soms jonger voordoen dan zij in werkelijkheid zijn, komt het ook regelmatig voor dat minderjarigen zich online ouder presenteren. In hoeverre kan dan van een volwassene worden verwacht dat hij/zij hier doorheen prikt? De leeftijd van het slachtoffer valt niet altijd even helder uit de situatie op te maken en dus is deze voorwaarde soms moeilijk te bewijzen.
Het lastigste onderdeel van de bewijsvoering schuilt echter in het vaststellen van het voorstel tot ontmoeting en met name ook de daarop volgende uitvoeringshandeling. Het eerste is vaak nog wel uit de inhoud van de gesprekken te destilleren. Wanneer je immers met iemand af wilt spreken, zul je vroeg of laat een keer een datum, tijdstip en plaats moeten noemen. Wat voor politie en justitie veel moeilijker hard te maken valt is of de verdachte aansluitend aan dit voorstel een of meerdere handelingen heeft gepleegd om het plan ten uitvoer te brengen en de afspraak daadwerkelijk te realiseren. Want hoe ziet een dergelijke handeling er nu precies uit? Met andere woorden: wat geldt als uitvoeringshandeling en wat niet? Een verweer tegen grooming zal derhalve in veel gevallen gericht zijn op het betwisten van de verrichting van een uitvoeringshandeling.
Verdacht van grooming? Ga de strijd niet alleen aan!
Zoals u hebt kunnen lezen is het bij beschuldiging van grooming geenszins een uitgemaakte zaak dat u als verdachte ook daadwerkelijk voor dit vergrijp veroordeeld zult worden. Met een geroutineerde, gespecialiseerde zedendelict advocaat aan uw zijde hoeft het zover niet te komen, maar dan is het wel van belang dat u deze juridische assistentie in een zo vroeg mogelijk stadium inschakelt. Bij voorkeur direct nadat u een oproep ontvangt voor een verhoor door de politie of zodra bij u het vermoeden rijst dat u binnenkort aangehouden zult gaan worden.
Uw advocaat kan u in dat geval voorbereiden op wat er komen gaat, wat verstandig is om tegenover de politie te verklaren en wat u vooral niet moet zeggen. Bovendien ziet uw advocaat er tijdens de verdere rechtsgang op toe dat alle feiten en omstandigheden zorgvuldig in overweging worden genomen en het opgevoerde bewijsmateriaal voldoet aan de vereiste maatstaven. Zo garandeert hij of zij een eerlijk proces. Ga de strijd daarom niet alleen aan, maar laat u bijstaan door een van onze specialisten. Wanneer u ons nu uw persoonsgegevens toestuurt door het formulier op de site in te vullen, zoekt een ervaren zedendelict advocaat vandaag nog contact met u voor een gratis en geheel vrijblijvend oriënterend gesprek.
Juridische hulp voor slachtoffers
Wilt u meer weten over uw rechten als slachtoffer? En hoe een advocaat die expert is in slachtofferzaken u kan helpen? Ga dan naar het speciaal hiervoor ingerichte slachtofferportaal van De Strafrechtadvocaat.
